Uluğ Turanlıoğlu (1913 - 17 Şubat 2002)
Şair. Kırklareli'ne bağlı Pehlivanköy'de doğdu. Edirne İlk Öğretmen Okulunu, Ankara Gazi Eğitim Enstitüsünü bitirdi (1937). Değişik yerlerde Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı. 1962'de emekliye ayrıldı. Edirne'de öldü.
Hece ölçüsüyle, millî duyguları terennüm ettiği epik ve lirik şiirler yazdı. Şiirleri Kopuz, Yücel, Çığır, Damla, Gökbörü, Orhun, Toprak, Kemalist Türkiye, Batı Yolu, Yeni Defne dergilerinde çıktı.
Şiirleri: Meriç Kıyılarında (1932), Bir Haykırış (1933), Edirne Şiirleri (1941), Köy Şiirleri (1942), Meriç Konuşuyor (1942), Memleket Şiirleri (1945), Edirne'den Kars'a Kadar (1949), Her Şey Vatan İçin (1952), Aşk ve Vatan Şiirleri (1957), Seçme Bayrak Şiirleri (1957), Türk Şiirinde Türk Büyükleri (1961), Şiirimizde Edirne (1963), Türk Ozanları Antolojisi (1971), Âşık Veysel Şatıroğlu (1973), Bir Sarışın Geldi (1972), Trakya'dan Bir Ses (1983), Atatürk Çocuklarına Şiirler (1993).
MERİÇ
Gönlüm gibi dalgın, kanlı sularında,
Bir gam dünyasını yıkılırken gördüm.
Rüyaya dalarken yeşil 'Bülbül Ada'
Ağlıyan seslerle ben besteler ördüm.
Solgun bir çehreydi kâinat o akşam,
Maziyi anarak inledim sessizce,
Gölgeler erirken ufku sarmıştı gam
Ve gönül dalmıştı uyuyan Meriç'e.
